امن ترین نقطه ی دنیا

امشب بغلم کن کمی آرام بگیرم

آن قدر فشارم بده اصلاً که بمیرم

این گونه در آغوش تو مردن چه قشنگ است!

وقتی که به عشق تو گرفتار و اسیرم

روزی که به صد عشوه از این کوچه گذشتی

از بخت بلندم به تو افتاد مسیرم

دل بُرده ای از من چه بخواهی چه نخواهی

در دام تو افتادم و باید بپذیرم

محتاج نَمی از نَمِ دریای لبِ توست

لب های تَرَک خورده ی مانند کویرم

امشب بغلت امن ترین نقطه ی دنیاست

قدری بغل و بوسه و... بگذار بمیرم...